Het museum groeide langzaam uit zijn jasje. Dit had tot gevolg dat het verzamelbeleid onder de loep werd genomen. De richtlijnen die het museum tegenwoordig hanteert hebben betrekking op het onderwerp, geografie en tijd. Dit houdt in dat het verzamelen zich beperkt tot het huidige koninkrijk der Nederlanden (voor 1831 ook inclusief België en Luxemburg) en de voormalige overzeese gebiedsdelen.

Ook fysiek moest er wat aan het al maar groeiende museum worden gedaan. In 1992 kreeg het de beschikking over het aangrenzende pand, Parklaan 16. De eerste twee etages van dat gebouw bleken zeer geschikt voor expositiedoeleinden. De zolder werd museumdepot. De begane grond dient voor de ontvangst van de bezoekers, de horeca-activiteiten in de serre of coffeeshop De Pungelaar en voor bijeenkomsten en audiovisuele presentaties. De Bibliotheek voor Fiscale Geschiedenis, het schilderijen- en restauratieatelier en de kantoren verhuisden naar het voormalige museumgebouw Parklaan 14. In 1994 werden de beide gebouwen met elkaar verbonden door de tussenliggende poort op een transparante manier te overdekken, brugverbindingen te maken en een lift te bouwen (zie boven).

Met de in 2001 aangelegde ‘smokkeltrip’, een eigentijdse experience voor jong en oud over de douanegeschiedenis, deed het museum een nieuwe stap in het nieuwe millennium.

Lees verder over:
Het ontstaan van de collectie
Brand aan de Boompjes, een nieuw begin
Bibliotheek voor Fiscale Geschiedenis

Terug naar de overzichtspagina Geschiedenis van het museum.