Gesteund door de Franse legers stichtten Nederlandse patriotten in 1795 de Bataafse Republiek. De leus was Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, maar dan wel onder het toezicht van Napoleon en het machtige Frankrijk. De "zelfstandige" republiek was geen lang leven beschoren. Nederland werd in 1806 een koninkrijk en vier jaar later een onderdeel van het Franse keizerrijk.

In de roerige Bataafs-Franse tijd (1795-1813) kwamen voor het eerst alle gewestelijke financiën onder het beheer van de staat. Ook de belastingen werden centraal geregeld. Vele gewestelijke en stedelijke machthebbers, veelal corrupte regenten, sloegen in 1795 op de vlucht voor de Patriotten. Anderen werden alsnog uit hun functies gezet. Gewetensvolle ambtenaren in dienst van de staat zoals raadpensionaris R.J. Schimmelpenninck zouden hun taken overnemen.

Al spoedig bleek dat in werkelijkheid Napoleon Bonaparte de lakens uitdeelde. In 1806 stelde Napoleon zonder omwegen zijn broer Lodewijk aan als koning over het Koninkrijk Holland. De Republiek hield op te bestaan.

Napoleon zette Lodewijk in 1810 af uit onvrede over zijn slappe beleid. Holland was voortaan een onderdeel van het Franse Keizerrijk en werd door de keizer vanuit Frankrijk bestuurd. De Franse belasting- en douanewetgeving gold ook hier.

< Vorige periode: 1579-1795   |   Volgende periode: 1814-1848>

Terug naar de pagina Beknopte geschiedenis van de belastingen.