De Bevrijdingsrok: herinneringen van stof

De eerste Bevrijdingsrok werd gemaakt door Amsterdamse verzetsheld Mies Boissevain-van Lennep. In een commissie die kort na de oorlog plannen maakte voor het vieren van de bevrijding, komt Mies met het idee van een nationale feestrok. Ze roept vrouwen in heel het land op om van losse lapjes stof een rok te maken. Zo’n rok, samengesteld uit allemaal verschillende lapjes die toch één rok vormen, symboliseert de eenheid van het land.

Persoonlijke herinneringen
Geïnspireerd door Mies maken duizenden vrouwen een Bevrijdingsrok. Hiervoor gebruiken ze soms stukken stof die afkomstig zijn van kleding van dierbare die de oorlog niet hadden overleefd. Mies moedigt de maaksters ook aan om persoonlijke ervaringen in de rok te verwerken. Zelf borduurt ze de datum van haar bevrijding uit kamp Ravensbrück op de rok, en de trouwdatum van haar enig overlevende kind. Zo waren de rokken niet alleen een symbool voor eenheid en vrijheid, maar ook een persoonlijke herinnering. 

Veel van deze Bevrijdingsrokken zijn bewaard gebleven in persoonlijke verzamelingen en in de collecties van verschillende musea.

Bevrijdingsrok in coronatijd
Nu, 75 jaar later, worden er opnieuw Bevrijdingsrokken gemaakt. Op deze manier staan de makers van deze rokken stil bij de bevrijding, maar ook bij de inperking van vrijheid door het coronavirus. Een van de makers van zo’n Bevrijdingsrok anno 2020 is Juul Thijssen. Geheugen van Nederland zocht haar op en vroeg haar wat het maken van deze rok voor haar betekent.