Cookies

Deze website maakt gebruik van cookies voor het optimaliseren van de gebruikservaring.

  • functionele cookies

    Functionele cookies zijn noodzakelijk om de goede werking van deze website te garanderen. 

  • analytische cookies

    Cookies van Google Analytics en Hotjar worden door deze website gebruikt voor het anoniem analyseren van het gebruik van de website. 

  • tracking

    Deze website maakt optioneel gebruik van de zogenaamde Facebookpixel (tracking cookie) om advertenties te plaatsen die voor jou interessant kunnen zijn. Meer informatie over de privacy-aspecten hiervan is te vinden op Facebook

Ga naar content
Wonen

Koloniën van Weldadigheid

In juli 2021 is de Maatschappij van Weldadigheid toegevoegd aan de lijst van Unesco Werelderfgoed. Het verhaal over de koloniën gaat terug naar het begin van de negentiende eeuw. Er heerste veel armoede onder de toenemende bevolking in Nederland. Vooral in steden kwamen er steeds meer bedelaars en kinderen die te vondeling werden gelegd. Arme mensen die niet in staat waren voor zichzelf te zorgen werden ‘paupers’ genoemd. Generaal Johannes van den Bosch richtte de in 1818 de Maatschappij van Weldadigheid op om de paupers te helpen.

Werken in de landbouw
Men dacht op deze manier de paupers te kunnen opvoeden tot nuttige burgers. Kolonisten kregen bij aankomst een woning met een stuk land, huisraad en gereedschap. Kinderen konden naar school, zodat zij  een kans kregen succesvol te worden in de samenleving. Veel mensen hebben voorouders die in een kolonie hebben gewoond. Bij het Drents Archief in Assen is meer  informatie te vinden over voorouders in de Koloniën van Weldadigheid.