Brood en erkenning - Pan y rekonosemento

Oorlog

De demonstranten vertrekken vanaf de raffinaderij richting de stad, daartoe opgeroepen door vakbondsleiders ‘Papa’ Godett, Amador Nita en Stanley Brown. Onderweg sluiten steeds meer mensen zich bij de menigte aan. Wanneer Godett door een politiekogel gewond raakt, wordt de menigte woedend en onbeheersbaar. De politie kan het niet aan en vraagt Nederlandse mariniers om bijstand. Nederlandse en Amerikaanse winkels worden geplunderd, gebouwen vernield. Brand wordt gesticht. Het lijkt wel oorlog.

Keerpunt

De opstand gaat dan ook over veel meer dan gelijke lonen. Decennialange onvrede over racisme en structurele achterstelling van zwarte mensen op Curaçao is hiermee tot uitbarsting gekomen. De ‘witte’ regering treedt af. Er worden nieuwe verkiezingen gehouden, waarin de eerste zwarte gouverneur gekozen wordt.

De onlusten van 30 mei 1969 vormen een keerpunt. De machtsverhoudingen op het eiland zijn aangepast, en er wordt werk gemaakt van sociale zekerheid en van de gelijkstelling van zwarte en witte mensen. Sinds 1995 is 30 mei een officiële herdenkingsdag op Curaçao.